Instalacja satelitarna - planowanie i budowa

Odbiorcza instalacja satelitarna wymaga właściwego montażu i ustawienia anteny. Ukierunkowywanie anteny satelitarnej najlepiej przeprowadzać za pomocą analogowego lub cyfrowego wskaźnika poziomu. W przypadku telewizji satelitarnej prace te są znacznie bardziej skomplikowane, niż przy odbiorze DVB-T. Ustawianie anteny satelitarnej wymaga znacznie większej dokładności ze względu na jej bardzo dużą kierunkowość.

Najpierw jest konieczny wybór określonego satelity lub satelitów emitujących interesujące nas programy TV-SAT. Obecnie telewizja satelitarna korzysta z pasm 11GHz i 12,5GHz. Zaś największym zainteresowaniem cieszą się satelity Astra i Hot Bird. W przypadku Astry i Hot Birda w rzeczywistości na tej samej pozycji orbitalnej jest pozycjonowanych po kilka satelitów. Stąd też telewizja satelitarna daje bogatą ofertę programową. W Polsce w celu zapewnienia stabilnego i pewnego odbioru sygnałów stosuje się anteny satelitarne o średnicach ok. 70-90cm. Odbiorcze anteny satelitarne ze średnicą 60cm są wystarczające w zachodniej Polsce.

Standardowym konwerterem jest obecnie Full Band zapewniający odbiór sygnałów telewizji satelitarnej obu polaryzacji nadawanych w paśmie górnym i dolnym. Przełączanie jest realizowane w konwerterze za pomocą napięcia zasilającego (polaryzacja V i H) oraz za pomocą sygnału 22kHz (pasmo dolne i górne). Dzięki temu powstają 4 tzw. płaszczyzny programowe (pozioma, pionowa, pasmo 11GHz, pasmo 12,5GHz) zdalnie przełączane za pomocą odbiornika. Wszystko to jest realizowane poprzez jeden przewód koncentryczny doprowadzający sygnał z konwertera do odbiornika. Jeżeli długość kabla i zatem tłumienie między konwerterem i odbiornikiem jest stosunkowo duże, to mogą być włączane między nimi wzmacniacze p.cz. satelitarnej. Ich zasilanie jest realizowane dokładnie tak samo, jak konwertera, przez kabel współosiowy. Wszystkie parametry odbieranego sygnału są oddzielnie zapamiętywane dla każdego programu TV-SAT.

Azymut i elewacja anteny satelitarnej

Satelitarna antena odbiorcza musi mieć dokładnie ustawiony kąt wzniesienia (w stosunku do poziomu). Ten kąt wzniesienia jest określany jako kąt elewacji lub po prostu elewacja. Ponieważ pozycje satelitów znajdują się nad równikiem, to satelitarna antena odbiorcza - w zależności od pozycji satelity - musi być ustawiona w kierunku poziomym z odpowiednią odchyłką od kierunku południowego. Ten kąt ustawienia, odniesiony do dokładnego kierunku południowego określa się jako tzw. kąt azymutu. W kierunku południowym ma on 0o, w odchyleniu zachodnim dodatnie i w odchyleniu wschodnim ujemne wartości stopnia kątowego. Te obie wartości ustawień są zależne od pozycji satelity (pozycja orbitalna, stopień długości geograficznej) i pozycji anteny satelitarnej na Ziemi (szerokość i długość geograficzna).

Rys.1. Azymut i elewacja
Azymut i elewacja - co to jest?

Odpowiednio do pozycji orbitalnej odbieranego satelity i danych geograficznych miejsca odbioru (szerokość kątowa i długość kątowa), które można uzyskać z map, musi być obliczony kąt elewacji i kąt azymutu niezbędny do ustawienia anteny satelitarnej. Przyporządkowanie tych kątów do anteny TV-SAT pokazano na powyższym rysunku. Do wyznaczania wartości elewacji i azymutu służą następujące równania:

Kąt elewacji (El)

El = arctan[(cosx - 0,1513)/sinx]

wielkość pomocnicza x = arccos[cos(L-S) * cosB]

Kąt azymutu (Az)

Az = arctan[tan(L-S)/sinB]

gdzie:
S - długość kątowa pozycji satelity,
L - długość kątowa pozycji anteny,
B - szerokość kątowa pozycji anteny.

Przy kącie azymutu należy zwrócić uwagę, że dodatni znak kąta z ostatniego równania oznacza odchylenie od południa w kierunku zachodnim i znak ujemny odchylenie od południa w kierunku wschodnim. Jest to więc kierunek spojrzenia do satelity, co można sobie łatwo wyobrazić. Chodzi mianowicie o to, czy satelita odpowiednio do swego kąta długości, patrząc z północy (północna półkula) jest umieszczony na zachód lub na wschód od kąta długości miejsca posadowienia anteny. W celu uproszczenia pracy instalatora można skorzystać z gotowych tablic dla wielu miast, w których są podane odpowiednie kąty elewacji i azymutu dla wielu satelitów.

Azymut i elewacja anten TV-SAT dla wybranych miast i satelitów
Satelita   ASTRA
Eurobird1
ASTRA Eutelsat W2 Hotbird
Pozycja   28.2 wschód 19.2 wschód 16.0 wschód 13.0 wschód
Białystok
eL 23.2 B +53.1
Az:
El:
173.4
29.2
185.0
29.2
188.9
29.0
192.6
28.6
Bydgoszcz
eL 18.0; B +53.3
Az:
El:
167.3
28.4
178.5
29.2
182.5
29.1
186.2
29.0
Częstochowa
eL 19.1; B +50.8
Az:
El:
168.3
31.2
179.9
31.9
184.0
31.7
187.9
31.6
Gdańsk
eL 18.7; B +54.4
Az:
El:
168.3
27.4
179.4
28.0
183.3
27.9
187.0
27.8
Katowice
eL 19.0; B +50.3
Az:
El:
168.1
31.8
179.7
32.5
183.9
32.4
187.8
32.2
Kielce
eL 20.7; B +50.9
Az:
El:
170.4
31.3
181.9
31.8
186.1
31.6
189.9
31.3
Kraków
eL 19.9; B +50.1
Az:
El:
169.2
32.1
180.9
32.7
185.1
32.5
189.0
32.3
Lódź
eL 19.5; B +51.8
Az:
El:
168.9
30.2
180.3
30.8
184.4
30.6
188.2
30.4
Lublin
eL 22.5; B +51.3
Az:
El:
172.7
31.0
184.2
31.3
188.3
31.0
192.1
30.6
Olsztyn
eL 20.5; B +53.8
Az:
El:
170.5
28.2
181.6
28.6
185.5
28.4
189.2
28.2
Poznań
eL 16.9; B +52.4
Az:
El:
165.8
29.2
177.1
30.1
181.1
30.1
184.9
30.0
Radom
eL 21.2; B +51.4
Az:
El:
171.1
30.8
182.6
31.2
186.6
31.0
190.4
30.7
Sosnowiec
eL 19.1; B +50.3
Az:
El:
168.3
31.8
179.9
32.5
184.1
32.3
187.9
32.1
Szczecin
eL 14.5; B +53.4
Az:
El:
163.2
27.7
174.2
28.9
178.2
29.0
181.9
29.0
Toruń
eL 18.7; B +53.0
Az:
El:
168.1
28.8
179.3
29.5
183.3
29.4
187.1
29.2
Warszawa
eL 21.0; B +52.3
Az:
El:
170.9
29.9
182.3
30.3
186.3
30.1
190.1
29.8
Wrocław
eL 17.0; B +51.1
Az:
El:
165.7
30.6
177.2
31.5
181.3
31.5
185.1
31.5
Azymut i elewacja anten TV-SAT dla wybranych miast i satelitów
Satelita   Eutelsat W1 Eutelsat W3 Intelsat / Thor Atlantic Bird 3
Pozycja   10.0 wschód 7.0 wschód 1.0 zachód 5.0 zachód
Białystok
eL 23.2 B +53.1
Az:
El:
196.3
28.1
199.9
27.5
209.1
25.5
213.8
24.1
Bydgoszcz
eL 18.0; B +53.3
Az:
El:
189.9
28.7
193.6
28.3
203.3
26.7
207.9
25.6
Częstochowa
eL 19.1; B +50.8
Az:
El:
191.7
31.2
195.5
30.7
205.3
28.8
210.0
27.5
Gdańsk
eL 18.7; B +54.4
Az:
El:
190.6
27.5
194.3
27.1
203.8
25.4
208.4
24.3
Katowice
eL 19.0; B +50.3
Az:
El:
191.6
31.8
195.4
31.3
205.3
29.4
210.1
28.1
Kielce
eL 20.7; B +50.9
Az:
El:
193.7
30.9
197.4
30.3
207.2
28.3
211.8
26.9
Kraków
eL 19.9; B +50.1
Az:
El:
192.8
31.9
196.7
31.3
206.5
29.3
211.2
28.0
Lódź
eL 19.5; B +51.8
Az:
El:
192.0
30.1
195.7
29.6
205.4
27.7
210.1
26.5
Lublin
eL 22.5; B +51.3
Az:
El:
195.9
30.1
199.6
29.5
209.1
27.3
213.7
25.9
Olsztyn
eL 20.5; B +53.8
Az:
El:
192.9
27.8
196.5
27.3
206.0
25.5
210.6
24.3
Poznań
eL 16.9; B +52.4
Az:
El:
188.7
29.7
192.4
29.4
202.2
27.8
206.9
26.7
Radom
eL 21.2; B +51.4
Az:
El:
194.2
30.3
197.9
29.7
207.6
27.6
212.2
26.3
Sosnowiec
eL 19.1; B +50.3
Az:
El:
191.8
31.8
195.6
31.3
205.5
29.3
210.2
28.0
Szczecin
eL 14.5; B +53.4
Az:
El:
185.6
28.8
189.4
28.6
199.1
27.3
203.8
26.4
Toruń
eL 18.7; B +53.0
Az:
El:
190.8
28.9
194.5
28.5
204.1
26.7
208.7
25.6
Warszawa
eL 21.0; B +52.3
Az:
El:
193.8
29.4
197.5
28.8
207.1
26.8
211.7
25.6
Wrocław
eL 17.0; B +51.1
Az:
El:
189.0
31.1
192.8
30.8
202.7
29.1
207.4
28.0

Objaśnienia:
eL - wschodnia długość kątowa,
B - szerokość kątowa,
Az - azymut,
El - elewacja.

Jeżeli miejsce odbioru nie występuje na takiej liście, wówczas stosuje się dane dla najbliższej miejscowości. Te wartości służą zresztą tylko do zgrubnego ustawienia anteny, a ustawianie precyzyjne musi być i tak przeprowadzone dodatkowo.

Ustawianie azymutu i elewacji
Ustawianie azymutu i elewacji anteny TV-SAT
(rysunek zaczerpnięto z materiałów Televes)

Przy elewacji nie występują żadne problemy. Przy różnych danych producentów dotyczących azymutu należy jednak zwrócić uwagę, że stosowany jest czasami inny kierunek liczenia. Punktem wyjściowym jest kierunek północny, zatem do naszych wyliczeń może być dodawany lub odejmowany kąt 180o. Czasami również jest stosowany nie kierunek spojrzenia z pozycji obserwatora (miejsce montażu anteny) do satelity, lecz kierunek spojrzenia do frontu anteny TV-SAT (kierunek wnikania promieniowania). Takim problemów się unika wraz z przedstawionym powyżej sposobem działania. Nigdy też nie należy zapominać o zdrowym rozsądku. Praktyk nie może się więc zwalniać od myślenia przy montażu anteny satelitarnej.

Instalacja anteny satelitarnej

Instalacja anteny satelitarnej wymaga wcześniejszego sprawdzenia, czy z miejsca montażu istnieje swobodny widok na satelitę. W tym kierunku nie mogą występować żadne przeszkody. Budynki prowadzą do całkowitego zasłonięcia, które nie dopuszcza jakiegokolwiek odbioru telewizji satelitarnej. Również rośliny (drzewa, zarośla) prowadzą do znacznego pogorszenia odbioru - aż do całkowitego zaniku. Przy wyborze miejsca montażu anteny TV-SAT trzeba pamiętać, że drzewa szybko rosną, I to co dzisiaj wydaje się być małym drzewkiem, za kilka lat może być dużym drzewem uniemożliwiającym odbiór. W dolinach należy sprawdzić, czy kąt elewacji jest wystarczająco skierowany ponad wzniesienie w kierunku odbioru. Widok "na styk" prowadzi już do silnego pogorszenia odbioru. Z przedstawionych powyżej powodów jest więc cały szereg miejsc, w których instalacja anteny satelitarnej jest niemożliwa.

Gdy jest zapewniony swobodny widok w kierunku satelity, to wysokość na jakiej jest wykonywana instalacja anteny satelitarnej, nie ma znaczenia. W praktyce miejsce montażu anteny TV-SAT jest wybierane z reguły możliwie wysoko przede wszystkim w celu wykluczenia nieuprawnionego dostępu. Przy mocowaniu na już istniejącym maszcie antenowym z antenami do odbioru telewizji naziemnej antenę satelitarną należy montować możliwie najniżej na wolnym fragmencie masztu. Chodzi o to, aby wytwarzać możliwie najmniejszy moment gnący powstający w wyniku obciążenia wiatrem (maszt musi mieć oczywiście wystarczającą obciążalność). Najczęściej do takiego rodzaju montażu nadają się tylko stosunkowo małe anteny. Przy tym należy uwzględnić występującą wysokość śniegu na dachu w celu określenia minimalnej wysokości, na jakiej powinna być przeprowadzona instalacja anteny TV-SAT.

Do sprawdzenia swobodnego widoku do satelity przy wybranej lokalizacji przydatne są różnego rodzaju przyrządy pomocnicze. Po ustaleniu kątów azymutu i elewacji sprawdza się swobodny widok z miejsca montażu za pomocą kompasu i klinometru. Możliwa jest również instalacja anteny satelitarnej na małej wysokości nad ziemią. Do tego niezbędne są krótkie maszty antenowe lub tzw. stojaki w połączeniu z betonowym fundamentem. Wiele anten ma odpowiednią skalę do zgrubnego ustawienia kąta elewacji. Jeżeli - szczególnie w przypadku stosunkowo dużych anten - taka skala kąta elewacji nie jest dostępna, wówczas ustawianie anteny satelitarnej przeprowadza się za pomocą tzw. poziomnicy uchylnej (wskaźnika pochyłości). Kąt nachylenia (elewacji) może być dowolnie ustawiany na takim wskaźniku pochylenia. Przy ustawianiu anteny jest on przykładany do właściwej powierzchni odniesienia, jeżeli jej nie ma, wówczas przykłada się kantówkę w kierunku pionowym do krawędzi reflektora i do tego przystawia się poziomnicę uchylną. Ten sposób jest przydatny jednak tylko w przypadku anten parabolicznych zasilanych centralnie. W przypadku anten offsetowych należy uwzględnić poprawkę wynikającą z przesunięcia ogniska.

Elewacja anteny satelitarnej jest kątem podniesienia od poziomu. W praktyce można pracować również z kątem uzupełniającym do 90o, a więc z odniesieniem do pionu. Jeżeli przy antenie offsetowej nie jest dostępna żadna skala, wówczas przy ukierunkowywaniu musi być odejmowany tzw. kąt offsetu (dane producenta - czasze anten offsetowych są zatem umieszczane bardziej stromo). Przy praktycznym montażu anteny zawsze rozpoczyna się najpierw od ustawienia kąta elewacji (zgrubne ustawienie wstępne). Jest to o tyle proste, że w zasadzie wszyscy producenci umieszczają na mocowaniach anten podziałki z kątem elewacji.

Podziałka do ustawiania elewacji anten Televes
Podziałka do ustawiania elewacji anten satelitarnych Televes

Ustawianie kąta azymutu przy antenach satelitarnych jest przeprowadzane we wszystkich przypadkach przez odchylanie całego mocowania anteny przy lekko poluzowanych zaciskach masztu. Następuje zgrubne ukierunkowanie według kompasu (przy tym należy uwzględniać miejscowo różne odchylenie magnetyczne (deklinację) przy kompasie magnetycznym odpowiednio do miejsca montażu i istniejące części stalowe). Zasadniczo maszt antenowy musi być bardzo dokładnie ustawiony w pionie.

Po zamontowaniu anteny, możliwie dokładnym ustawieniu wstępnym elewacji i orientacyjnym ustawieniu kąta azymutu następuje ustawianie precyzyjne za pomocą wyników pomiarowych z odbiornikiem satelitarnym i telewizorem lub w prostszy sposób za pomocą właściwych przyrządów pomiarowych. Jednak niewiele mierników jest aż tak precyzyjnych, aby dokładnie znaleźć środek najlepszej części charakterystyki anteny.

Precyzyjne ustawianie anteny satelitarnej
Precyzyjne ustawianie anteny satelitarnej

Optymalny odbiór telewizji satelitarnej można osiągnąć, gdy antena jest ustawiona bardzo dokładnie. Przy ustawieniu anteny na granicy płaskiej części i stromego zbocza charakterystyki może się zdarzyć, że przy lekkim odchyleniu anteny przez wiatr obraz się pogorszy. Stąd należy zastosować następującą procedurę. Po znalezieniu maksymalnego poziomu sygnału należy antenę odchylać w prawo i w lewo do spadku poziomu sygnału na przykład o 8dB. Obie te pozycje należy zaznaczyć na maszcie antenowym. Optymalną pozycją do najlepszego odbioru jest środek pomiędzy obiema pozycjami określonymi dla poziomu -8dB. Przy takiej metodzie dokładność miernika ma drugorzędne znaczenie. Po małym ćwiczeniu praktyk jest w stanie przeprowadzić stosunkowo szybko takie ustawianie. Na podstawie poziomu może on również określić odbierane satelity. Tak ustawiona antena spowoduje, że instalacja satelitarna w domu będzie działać dobrze niezależnie od wiatru i ruchu libracyjnego satelity.

Multifeed - zez

Często za pomocą jednej anteny należy odbierać na zmianę kilka satelitów. Kiedyś antena satelitarna była przestawiana odpowiednio w elewacji i azymucie. Do tego celu stosowano zdalnie sterowane zawieszenia obrotowe dokoła osi. Taki system do satelitarnych anten odbiorczych był określany jako "polarmount".

Ponieważ obecnie telewizja satelitarna jest powszechnie odbierana z satelitów Astra i Hot Bird, które są umieszczone na sąsiednich pozycjach geostacjonarnych, takie rozwiązanie przestało być konieczne. Instalacja satelitarna w domu często korzysta z rozwiązania zwanego systemem "multifeed" lub popularnie "zezem". W systemie "multifeed" w sposób celowy drugi konwerter jest umieszczany poza ogniskiem anteny offsetowej.

Mocowanie zez U-2LNB do 2. konwertera
Mocowanie zez U-2LNB do 2. konwertera

Stosowanie układu typu zez przy standardowej antenie satelitarnej jest możliwe, dopóki spadek poziomu odbieranego sygnału to dopuszcza. Przy niezbyt dużych odległościach kątowych strata sygnału jest bowiem pomijalna z powodu dużej mocy nadawczej satelitów. Przy czym i tak nie powinno się stosować do tego celu anten mniejszych niż 80cm. W przypadku konieczności odbierania kilku satelitów za pomocą jednej anteny problem ten można rozwiązać stosując specjalne anteny wieloogniskowe z odpowiednio zaprojektowanymi uchwytami na większą ilość konwerterów.

Gotowym rozwiązaniem do odbioru dwóch satelitów (np. najpopularniejsze w Polsce Astra i Hot Bird) jest konwerter typu "monoblock". Są to w zasadzie dwa konwertery Full Band umieszczone obok siebie we wspólnej obudowie wraz z wbudowanym przełącznikiem DiSeqC. Monoblock zastępuje układ dwóch konwerterów Single pracujących w układzie zeza. Każdy konwerter odbiera sygnał z innego satelity. Konwerter Monoblock ma jedno wyjście. Przełączanie satelitów, zakresów częstotliwości i polaryzacji jest realizowane przez odbiornik TV-SAT.

Mierniki satelitarne

Ustawianie anteny satelitarnej bezpośrednio na miejscu odbioru jest łatwiejsze, gdy do dyspozycji są odbiorniki pomiarowe lub mierniki poziomu. Te ostatnie są z reguły bardzo poręczne i trwałe. Mierniki sygnału pokazują poziom sumacyjny wszystkich odbieranych transponderów w paśmie pierwszej p.cz. satelitarnej. Za pomocą takiego miernika sygnału ustawia się dokładnie antenę (najlepiej metodą opisana powyżej), zanim dokona się dokładnego ustawienia kanałów odbiorczych.

Przykładowy miernik poziomu sygnału satelitarnego przedstawiono na poniższej fotografii. Miernik jest wyposażony w podświetlany wskaźnik wychyłowy z brzęczykiem. Pracuje w zakresie pierwszej częstotliwości pośredniej TV-SAT 950-2150MHz. Miernik DSF-10 DSE jest zasilany z tunera satelitarnego napięciem 13-18Vdc i przenosi to napięcie dalej do konwertera. Tego typu prosty miernik sygnału antenowego umożliwia dokładne i szybkie ustawienie pozycji anteny satelitarnej. Ponadto miernik oferuje również diodową sygnalizację polaryzacji H/V i sygnału 22kHz.

Miernik satelitarny DSF-10 DSE
Miernik satelitarny DSF-10 DSE

Przedstawiony na powyższej fotografii miernik jest urządzeniem bardzo prostym i tanim. Stąd też pokazuje niewiele. Instalatorzy z reguły posługują się lepszymi miernikami, które potrafią mierzyć parametry odbieranego sygnału, a nie tylko wskazywać poziom.

Miernik sygnału DVB-T,-S,-C DreamSky TSC-70 Combo
Miernik sygnału DVB-T,-S,-C DreamSky TSC-70 Combo

Przykładem takiego urządzenia jest miernik Dreamsky TSC-70 Combo. Służy on do dokładnego ustawienia sygnału anteny satelitarnej DVB-S/S2, anteny naziemnej DVB-T/T2 oraz sygnału telewizji kablowej DVB-C. Miernik wykrywa poziom sygnału telewizyjnego, mierzy parametry BER, MER oraz pokazuje widmo odbieranego sygnału. Jest stosowany przez instalatorów anten satelitarnych, anten naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T oraz telewizji kablowej.

Po dokładnym ustawieniu anteny TV-SAT jest uruchamiany odbiornik satelitarny i/lub odbiornik TV. Jeżeli wszystkie odbierane kanały są już fabrycznie zaprogramowane, wówczas po właściwym podłączeniu urządzeń nie występują już żadne problemy. Jeżeli wstępnie jest zaprogramowanych tylko kilka kanałów, to należy zaprogramować pozostałe lub w przypadku odbiornika bez wstępnego zaprogramowania wszystkie interesujące kanały. Niektóre odbiorniki dysponują również analogowym lub cyfrowym wskaźnikiem poziomu odbioru lub odpowiednim wyjściem napięciowym, do którego może być dołączony miernik napięcia. Również za pomocą takich odbiorników może być przeprowadzane dokładne ukierunkowywanie anteny.

Pewien problem przy niektórych odbiornikach stwarza również jeszcze ustawienie remodulowanego kanału UHF przy przesyłaniu w.cz. do odbiornika telewizyjnego. Jeżeli w odbiorniku satelitarnym nie ma generatora obrazu kontrolnego, to najpierw pracuje się przez połączenia SCART lub bezpośrednie połączenie AV i na końcu ustawia się kanał UHF; już po uzyskaniu pewnego odbioru.

Instalacja kabla i stosowane złącza

Aby instalacja satelitarna działała niezawodnie przez długi czas, należy zastosować właściwy kabel i dobrze go ułożyć. Kabel koncentryczny może być układany w prawie dowolny sposób w rurach, pod tynkiem, w ziemi, na tynku lub na wolnym powietrzu. Instalacja kabla może być realizowane za pomocą metalowych lub plastykowych opasek zaciskowych, uchwytów plastykowych. Kabel musi być tak ułożony, żeby woda nie mogła w żadnym przypadku wnikać do kabla. Przy otworach w ścianach do wprowadzania kabla należy go tak kształtować, żeby utworzył się tzw. worek wodny w kształcie litery "U", po którym ścieka woda biegnąca po kablu i nie dostaje się przez otwory w ścianach do wnętrza budynku. Z względu na bezpieczeństwo elementów, które są umieszczone we wnętrzu budynków również jest celowe układanie przewodu w formie worka wodnego i przecięcie zewnętrznej powłoki na najniższym punkcie przed wprowadzeniem do urządzenia. Dzięki temu woda, która jednak wniknęła do przewodu, będzie w tym miejscu skapywać. W ten sposób zapobiega się możliwości uszkodzenia kolejnych elementów instalacji.

W technice odbioru telewizji satelitarnej obecnie spotyka się w zasadzie tylko złącza F 75ohm. Ten system zapewnia dobre parametry ekranowania oraz dopasowania i dlatego jest powszechnie stosowany w domowych instalacjach antenowych. W zasadzie wszystkie urządzenia stosowane w instalacji satelitarnej mają złącza typu F. Wyjścia konwerterów, wejścia tunerów satelitarnych, wejścia i wyjścia multiswitchów (pierwsza p.cz. satelitarna) są obecnie generalnie wykonywane w technice złączy F.

Ochrona złączy przed wilgocią

Wtyk F z uszczelką
Wtyk F wodoszczelny
CFS 0-02 AXING

Osłona gumowa złącza F
Osłona wodoszczelna złącza F
SZU 11-01 AXING

Przy wykonywaniu połączeń na zewnątrz wskazane jest stosowanie złączy F wodoszczelnych lub specjalnych wodoszczelnych osłonek na takie złącza. Przedstawiony na powyższej fotografii wtyk wodoszczelny CFS 0-02 Axing ma uszczelkę gumową. Z kolei wodoszczelna tulejka SZU 11-01 Axing ochrania całe złącze przed działaniem wody. Ponadto jest odporna na działanie promieni ultrafioletowych. Tego typu zabezpieczenia przed wilgocią powinny być stosowane przy konwerterach satelitarnych, antenach DVB-T, zwrotnicach antenowych i wzmacniaczach antenowych montowanych na masztach.

W przypadku telewizji satelitarnej producenci coraz częściej ułatwiają życie instalatorom i chronią miejsca połączeń specjalnie wyprofilowaną lub rozsuwaną obudową. Tak jest na przykład w przypadku konwerterów satelitarnych.

Autor: Aleksy Kordiukiewicz

Ofertę sprzętu do odbioru telewizji satelitarnej wraz z opisami, fotografiami i kartami katalogowymi można obejrzeć w naszym katalogu internetowym.